Elke trader zou zich bewust moeten zijn van deze vooruitziende lijst van de stadia om een trader te worden, geschreven door Bo Yoder en Vadym Graifer. Elke trader die al langere tijd op de markt is, kan waarschijnlijk de correctheid van deze lijst bevestigen. De lessen aan het einde zijn de ware sleutel. Waar sta je in je evolutie?
Fase één: De mystificatieface
Dit is waar de beginnende handelaar begint. Hij heeft weinig of geen verstand van marktstructuur. Hij heeft geen idee van de onderlinge relatie tussen markten, laat staan tussen markten en de economie. Prijsgrafieken zijn een zinloze mengelmoes van gekleurde lijnen en kronkels die meer op een schilderij uit het MOMA lijken dan op iets dat informatie bevat. Iedereen die op basis van deze wirwar zelfs maar een schatting kan maken van de prijsrichting, moet zwarte magie of voodoo gebruiken.
Echter, als je begint te observeren, lezen, studeren, kan de puinhoop zichzelf beginnen op te lossen in iets dat een soort van logisch kan zijn.
Fase twee: Het Hot Pot-podium
Je scant elke dag de markten. Na een tijdje (soms heel lang), merk je een bepaald fenomeen op dat regelmatig opduikt en redelijk goed lijkt te “werken”. Je focust op dit patroon. Je begint er steeds meer voorbeelden van te vinden en ze werken allemaal! Je vertrouwen in het patroon groeit en je besluit het de volgende keer dat het verschijnt te nemen. Je neemt het, en bijna onmiddellijk wordt je stop geraakt, en je bent onder water voor het totale bedrag van je stop-loss.
Dus trek je je terug en bestudeert dit patroon verder. En de volgende keer dat het verschijnt, werkt het. En opnieuw. En toch weer. Dus je besluit het opnieuw te proberen, weer wordt je stop-loss geraakt.
Vrijwel iedereen maakt dit mee, maar weinigen begrijpen dat dit allemaal deel uitmaakt van de win-verliescyclus. Ze begrijpen nog niet dat verlies een onvermijdelijk onderdeel is van een systeem/strategie/methode/wat dan ook, dat wil zeggen dat er niet zoiets bestaat als een 100%-win-rate. Wanneer ze het succes van een bepaald patroon of opstelling meten, raken ze verstrikt in de winstcyclus. Ze wachten niet op de “verliezen”-cyclus om te zien hoe lang deze duurt of wat het win/verlies-patroon is. In plaats daarvan blijven ze de pan aanraken en verbranden, zonder te begrijpen dat niet de pan (patroon/opstelling) het probleem is, maar dat ze niet begrijpen dat het de hitte van de kachel (de markt) is, waar ze geen aandacht aan besteden. Dus in plaats van te proberen de aard van thermische overdracht (de markt) te begrijpen, vermijden ze de pot (het patroon), en gaan ze over op een ander patroon/opstelling zonder zich zorgen te maken of de kachel aan staat of niet.
Fase drie: De fase van cynisch scepticisme
Je hebt zo hard gestudeerd en zoveel moeite gestoken in het traden en dit universele falen in de patronen gebeurt alleen als jij ze neemt, dit zorgt ervoor dat je je verraden voelt door de markt, de boeken en materialen en goeroes waarvan je probeerde te leren. Iedereen beweert dat hun ideeën leiden tot winstgevendheid, maar elke keer dat je een trade doet, is het een verliezer, ook al werkten de setups allemaal perfect voordat je ze speelde. En aangezien een van de meest pijnlijke ervaringen is om te mislukken wanneer succes gemakkelijk lijkt, wordt deze verlegenheid omgezet in woede: woede op de goeroes, woede op de verkopers, woede op de schrijvers, de seminars, de cursussen, de makelaars, de marktmakers , de specialisten, de ‘manipulatoren’. Wat heeft het voor zin om je eigen handel te analyseren en te verbeteren als er zoveel duistere krachten zijn om je te pakken te krijgen? Dit excuus-gedreven schuldspel loopt dood en verklaart veel van wat je hoort van minder succesvolle traders. Degenen die zichzelf er niet uit kunnen trekken, zullen stoppen.
Fase vier: De kronkeltrader fase
Als je niet stopt, gaat je naar de fase “kronkeltrader”. Omdat je faalde met patronen enzovoort, denk je dat er een “geheim wapen”, een “heilige graal” is die bekend is bij de selecte groep, iets dat je zal helpen al die slechte trades uit te filteren. Zodra je deze magische sleutel hebt gevonden, zal je winst exploderen en zul je elke droom bereiken die je ooit hebt gehad.
Je begint een obsessieve studie van elke methode en elke indicator die nieuw voor je is. Je koopt elk boek, volgt elke cursus, schrijft je in voor elke nieuwsbrief en adviesdienst, registreert je voor elke handelswebsite en elke chatroom. Je koopt uitgebreidere software. Je koopt kant-en-klare systemen. Je geeft uit wat nodig is om succes te kopen.
Helaas stapel je zoveel systemen op je charts, dat je verlamd raakt. Met zoveel input kun je geen beslissing nemen, vooral omdat ze het zelden eens zijn. Dus concentreer je je op degenen die het eens zijn met de richting van de trade die je hebt genomen.
Dit is allemaal kenmerkend voor bang geld. Zonder een oprechte acceptatie van het feit van verlies en van de risico’s die aan traden zijn verbonden, fladder je rond als een vlinder op zoek naar iets of iemand die je zal vertellen dat je weet wat je doet. Dit heeft twee doelen: (1) het draagt de verantwoordelijkheid voor de trade over aan anderen en (2) het schudt je uit de trade wanneer je indicatoren beginnen te conflicteren. De MACD zegt kopen, de STO zegt verkopen. De ADX zegt dat de markt trending is, de OBV zegt dat het overbought is. Aan het eind van de dag zijn je hersenen gekookt.
Dit proces kan handig zijn als de trader ervan leert wat populair is, d.w.z. wat andere traders doen, en als hij blijft, hoe hij valstrikken en paniek/euforie kan traden. En hoewel hij kan besluiten dat veel ervan onzin is, zal hij, als hij niet terugvalt in het stadium van cynisch scepticisme, een diepere waardering krijgen – bereikt door persoonlijke ervaring – van wat verstandig en logisch is en wat onzin is . Hij zou ook iets meer kunnen leren over het soort trader dat hij is, welke ‘stijl’ het beste bij hem past, leren onderscheid te maken tussen wat wenselijk is en wat praktisch is.
Maar de overgrote meerderheid van de traders verlaat dit stadium nooit. Ze besteden hun ‘carrière’ aan het zoeken naar het antwoord, en ook al behalen ze uiteindelijk misschien miezerige winsten (als ze dat niet doen, zullen ze op den duur natuurlijk niet meer handelen), worden ze nooit echt succesvol, en dit heeft zijn eigen verraderlijke gevolgen.
Fase vijf: De innerlijk gebonden fase
De trader die zich uit de vierde fase weet te wrikken, gebruikt zijn ervaringen daar productief. De trader leert, zoals eerder vermeld, welke stijlen, technieken, tactieken populair zijn. Maar in plaats van zich volledig te concentreren op wat ‘daarbuiten’ is, begint hij zichzelf enkele vragen te stellen.
Wat wil hij precies? Wat probeert hij te bereiken?
Wat voor soort trade is het meest logisch voor hem? Traden op lange of middellange termijn? Traden op korte termijn? Daytraden? Swingtraden? Scalpen? Welke is het meest comfortabel?
Welk instrument – futures, aandelen, ETF’s, obligaties, opties – biedt het bereik en de volatiliteit die hij nodig heeft, maar valt niet buiten zijn risicotolerantie? Heeft hij iets geleerd over indicatoren in fase vier dat hij zou kunnen gebruiken?
En dus bekijkt hij dit alles om te bepalen wat bij hem past, alles wat hij tot nu toe heeft geleerd en ermee experimenteert.
Hij begint de “wetenschappelijke methode” op te nemen in zijn inspanningen om een tradeplan te ontwikkelen, inclusief risicobeheer en tradebeheer. Hij leert de waarde van nieuwsgierigheid, van afstandelijke interesse, van volharding en doorzettingsvermogen, van het nemen van stukjes en beetjes van hier en daar om een tradeplan en strategie te ontwikkelen die uniek zijn voor hem, één waarin hij volledig vertrouwen heeft omdat hij het grondig heeft getest en weet uit eigen ervaring dat het consequent winstgevend is.
Hij aanvaardt volledig de verantwoordelijkheid voor zijn trades, inclusief de verliezen, wat wil zeggen dat hij begrijpt dat verliezen onvermijdelijk zijn. In plaats van zich erdoor te laten meeslepen, accepteert hij ze voor wat ze zijn, een onderdeel van de natuurlijke gang van zaken. Hij onderzoekt ze natuurlijk om te bepalen of er al dan niet een fout is gemaakt, met name één die kan worden gecorrigeerd, hoewel echte tradefouten zeldzaam zijn. Maar zo niet, dan schudt hij het verlies gewoon van zich af en gaat door met zijn zaken. Hij begrijpt immers dat hij zijn risico in de markt onder controle heeft.
Hij raaskalt niet over zijn broker of de specialist of die enorme samenzwering van iedereen die probeert hem zijn geld af te troggelen. Hij probeert geen wraak te nemen op de markt. Hij maakt zich geen zorgen. Hij rookt niet. Hij bezwijkt niet voor hoop, angst, hebzucht. Impulsieve, emotionele transacties zijn verdwenen. In plaats daarvan trade hij gewoon
Fase zes: Mastery
Op dit niveau bereikt de trader een bijna Zen-achtige tradingtaat. Planning, analyse en onderzoek zijn de focus van zijn tijd en zijn inspanningen. Als de tradedag begint, is hij er klaar voor. Hij is kalm, hij is ontspannen, hij is gefocust.
Traden wordt moeiteloos. Hij kent zijn plan door en door. Hij weet precies wat hij in een bepaalde situatie zal doen, zelfs als het betekent dat hij onmiddellijk uitstapt bij een volkomen onverwachte ontwikkeling. Hij begrijpt de onvermijdelijkheid van verlies en accepteert het als een natuurlijk onderdeel van traden. Niemand kan hem pijn doen omdat hij wordt beschermd door zijn regels en zijn discipline.
Hij is gevoelig en afgestemd het marktgedrag en de natuurlijke acties en reacties daarop die zijn onderzoek hem heeft geleerd, zullen zijn voorsprong optimaliseren. Hij is “beschikbaar”. Hij hoeft niet te weten wat de markt zal doen, omdat hij weet hoe hij zal reageren op alles wat de markt doet en hij heeft vertrouwen in zijn vermogen om correct te reageren.
Hij begrijpt en oefent “actieve inactiviteit”, precies wetend wat hij wil, precies waarnaar hij op zoek is, en geduldig wachtend op precies de juiste kans. Als en wanneer die kans zich voordoet, handelt hij vastberaden en zonder aarzeling, dan wacht hij, geduldig, opnieuw, op de volgende gelegenheid.
Hij overtuigt zichzelf niet van zijn gelijk. Hij kijkt naar prijsbewegingen en trekt zijn conclusies. Wanneer het marktgedrag verandert, verandert ook zijn tactiek. Hij erkent dat marktbeweging de ultieme waarheid is. Hij probeert het niet te slim af te zijn.
Hij staat in zekere zin buiten zichzelf, handelt als zijn eigen coach, stelt zichzelf vragen en legt zichzelf zonder rationalisatie uit waar hij op wacht, wat hij aan het doen is, herinnert zichzelf aan dit of dat, houdt zichzelf gecentreerd en gefocust, neemt afleiding in pas. Hij raakt niet opgewonden over het winnen van trades; hij wordt niet depressief over het verliezen van trades. Hij accepteert dat de prijs doet wat hij doet, en de markt is wat hij is. Zijn optreden heeft niets te maken met zijn eigenwaarde.
Het is tijdens deze fase dat het ‘intuïtieve’ zintuig zich begint te manifesteren. Hoe zeldzaam het ook is, hij leert ermee te experimenteren en er vertrouwen in op te bouwen.
En aan het eind van de dag beoordeelt hij zijn werk, maakt eventuele aanpassingen die nodig zijn, en begint zijn voorbereiding voor de volgende dag, tevreden met zichzelf omdat hij goed heeft getrade.
De kennis heeft door middel van onderzoek bewezen dat een bepaald prijspatroon of marktgedrag een acceptabel niveau van voorspelbaarheid en risico biedt om te belonen om in de loop van de tijd een consistent winstgevend resultaat te bieden.